As a noun titanium
is titanium.
As a proper noun ti is
the first earthly branch represented by the.
titanium
English
Noun
(
-) (
Symbol : Ti)
(
wikipedia titanium)
A chemical element, atomic number 22; it is a strong, corrosion-resistant transition metal, used to make light alloys for aircraft etc.
Derived terms
* cuprotitanium
* ferrocarbon titanium
* ferrotitanium
* manganotitanium
* titanian
* titanic
* titaniferous
* titanious
*
*
*
*
*
* titanium alloy
* titanium aluminide
* titanium boride
* titanium bromide
* titanium carbide
* titanium chloride
* titanium dichloride
* titanium dioxide
* titanium hydride
* titanium isopropoxide
* titanium nitride
* titanium oxalate
* titanium oxide
* titanium sand
* titanium sponge
* titanium sulfate
* titanium tetrabromide
* titanium tetrachloride
* titanium tetraiodide
* titanium trichloride
* titanium trioxide
* titanium white
* titanoan
Related terms
* titan-, titano-
* titanate
* titania
* titanic
* titanite
* titanocene
See also
* anatase
* brookite
* ilmenite
* perovskite
* rutile
* sphene
----
ti
Etymology 1
From (etyl).
Noun
(s)
(music) A syllable used in to represent the seventh note of a major scale.
Synonyms
* (music) si, te
Etymology 2
From a Polynesian language, related to (etyl) .
Alternative forms
* ki
Noun
(
en noun)
The (good luck plant), , an evergreen shrub.